■ ناصر حجازی درگذشت بخش عمومی

روحش شاد

روحش شاد.

با جمله آخر موافق نیستم زیرا که او چون تسلیم نشد ایستاد تا به پرواز درآمد
لیکن حمایت مردمی از ایشان در برنامه نود (قریب به بیش از 4 میلیون پیامک تا ساعت دو بامداد ) نیز قابل تامل و ستودنی است.
هرچند که نوشدارویی است پس از مرگ سهراب ولی باز هم بودنش خاطر بازماندگانش را تسلی خواهد داد

روحش شاد
آخرین درد خونوادشون باشه

روحش شاد
بزرگان فوتبال دارن میرن و ما قدرشونا نمیدونیم و ازش استفاده نمی کنیم
چرااااااااا

هنگامی که خبر از دست دادن ناصرخان حجازی راشنیدم احساس کردم گذشته ای افتخار آمیزکه با غرور ملی در هم آمیخته است را از دست داده ام.
نسل من با ناصر خان حجازی بارها زندگی شاد و غرور آفرین را تجربه کرده است. وقتی که فقط 11 سال داشتم، هنگامی که تا پاسی از شب بیدار مانده بودم که بازی ایران-هلند را در جام جهانی آرژانتین از تلویزیون 14 اینچ سیاه و سفید به صورت مستقیم تماشا کنم، وقتی که دوربین های تلویزیونی روی سنگربان تیم ملی ایران متمرکز می شدند، قلب من و میلیون ها ایرانی از سرشوق تپیدن آغاز می کرد. حضور او در دروازه تیم ملی ایران به همه ما آرامش، دلگرمی و اطمینان می داد.
ناصر خان حجازی و بقیه هم قطارانش یادآور روزهای شاد و غرورآفرین ملت بزرگ ایران بودند و هستند.
روحش شاد، نامش جاویدان و پرچم سه رنگی که برایش مبارزه کرد همیشه در اهتزاز و نام و راه ملتی که همیشه در کنار آنها بود جاودانه باد.

یاد خاطره تمام جوانان ، پیران و پیشنیانمان گرامی باد
چه بسیار بودند و زحمت زیادی برای اعتلای ایران عزیزمان کشیدند که امروز در میان ما نیستند یاد همه انها و یاد دروازه بان ماندگار در تاریخ کشور عزیزمان گرامی باد
روحشان شاد
راه شان مستدام باد

دیگه از این به بعد باید حسرت نشستن ناصر خان رو صندلی نود و گفتن واقعیت های ورزشو بخوریم
روحش شاد

نامش جاودانش مهر شد بر پیشانی تاریخ ویاد وخاطرش حک در دلها

مردماندن وایستاده مردن رسم اساطیر است.
حجازی جزئی از اساطیر ایران است
او صداقت را از جمشید،پاکی را از سیاوش،میهن پرستی را از آرش و انسان دوستی را از کوروش وام گرفته بود و به نیکی آنها را ادا کرد.
یادش گرامی

قدر آن شیشه بدانید چو هست
نه در آن روز که افتاد و شکست