نظر به تحقیقات بسیاری که در سطح دنیا در جهت عایق بندی جدارهای ساختمان صورت گرفته ﺑﻬترین گزینه انتخاب مصالح مرغوب ساختمانی در جدارهای خارجی بوده است و با توجه به استانداردهای مختلف ساختمانیبلوک بتن سبک هوادار (بلوک های فوم بتن) و سیستم های ساندویچی فوم بتن , اغلب استانداردها را در خود جمع و در عین حال عایق بندی حرارتی ساختمان را عملی می سازد.
لازم به ذکر است که فوم بتن به صورت قطعات سازه پیش ساخته و یا بتنتر در کلیه جدارهای خارجی ساختمان (دیوار, سقف, کف) قابل اجرا بوده و با رعایت دانسیته و ضریب انتقال حرارتی مورد نظر ضخامت لازم پیش بینی و در هر شکل به اجرا می رسد. در مقایسه مصالح ساخته شده با فوم بتن, و دیگر مصالح موجود در بازار ایران (بلوک سفالی, آجرفشاری, بلوک های سیپورکس و هپلکس) به این نتیجه می رسیم که مرغوب ترین مصالح ساختمانی با بتن سبک هوادار بخاطر دسترسی به دانسیته و مقاومت های مختلف ساخته می شود و در حال حاضر در سطح دنیا فوم بتن به عنوان بتن آینده جهان مطرح می باشد.
مشخصات مقاومتی فوم بتن
1-مقاومت فشاری:
مقاومت فشاری بتن کفی تحت تاثیر عوامل متعددی نظیر چگالی بتن، سن بتن، رطوبت بتن، مشخصات شیمیایی و مکانیکی اجزای تشکیل دهنده بتن و نسبت های اختلاط آنها دارد. در صورتیکه بتوان نسبتهای اختلاط، سیمان آب و ماده کف را ثابت کرد در این صورت می توان به رابطه ای بین مقاومت فشاری و چگالی وزن بتن دست یافت. البته شایان ذکر است که تغییر در فاکتورهای فوق روابط را دچار تغییر می کند. مقاومت فشاری را به طور قابل ملاحظه ای می توان به کمک روشهای عمل آوری بالا برد. عمل آوری با رطوبت تاثیر عمیقی در افزایش مقاومت فشاری دارد.
2-مقاومت کششی
: مقاومت کششی بتن کفی بسته به روش عمل آوری معمولا بالای 25/0 مقاومت فشاری بتن بوده و در لحظه گسیختگی دارای کرنش در 1/0 درصد می باشد.
اجزای بتن کفی
مواد پایه در ساخت بتن کفی عبارتند از سیمان، آب و کف حاصل از یک ماده کف زا.
برای تولید کف معمولا از ماده ای به نام فوم استفاده می شود. این ماده ابتدا با آب رقیق شده و سپس در محفظه ای به کمک فشار ناشی از کمپرس هوا یا در اثر هم زدن سریع، تبدیل به کفی می شود که در آن حبابهایی با قطر در حد میلیمتر و کمتر تولید شده اند . برای تولید کفی پایدار در ساختار داخلی ماده کف زا و یا بطور مستقل یک ماده پایدار کننده کف استفاده می شود تا حبابهای تولید شده پایدار شوند. منظور از پایدار شدن حبابها این است که حبابها در اثر جابجایی و اختلاط، شکل خود را حفظ نمایند و اصطلاحا کف نخوابد. معمولا کف پایدار حاصل ، خامه ای شکل می باشد.
مواد کف زا (فوم) را می توان به لحاظ ساختاری در دو کلاس طبقه بندی کرد که شامل مواد بر پایه پروتئین حیوانی (فوم پروتیئنه ) و مواد کف زای شیمیایی (فوم شیمیایی) می باشند معمولا کف حاصل از مواد بر پایه پروتئین به لحاظ حجمی ، کمتر و پایدار تر از کف حاصل از مواد شیمیایی می باشد (مواد شیمیایی دارای وزن مخصوص کف حدود 40 گرم در لیتر با پایداری کف در حد کمتر از 2 ساعت و افزایش حجم حاصل از کف کردن حدود 25 برابر حجم اولیه می باشند این در حالیست که در مواد فوم پروتئینه با چگالی و پایداری کف 2 برابر بیشتر و حجم کف تولید شده حدود نصف مواد شیمیایی می باشند) تجربه نشان می دهد که مواد شیمیایی برای ساخت بتن های با چگالی بالای 1000 مناسبند این در حالیست که از مواد پروتئینی در ساخت انواع بتن از چگالی 500 الی 1600 کیلو بر متر مکعب می توان استفاده کرد.
در اینجا باید این نکته را خاطر نشان کرد که پایداری کف باید تا حدی باشد که بعد از فرایند اختلاط کف با ملات سیمانی و تا گیرایش اولیه مخلوط، کف پایداری خود را حفظ نماید در غیر این صورت، ساختاری که با قرار گیری و توزیع حبابها در داخل مخلوط ایجاد شده، در اثر از بین رفتن قسمتی از حبابها قبل از گیرش اولیه سیمان، از هم پاشیده و در نتیجه وزن افزایش می یابد.
